Straight Forward

เสาร์อาทิตย์นี้ ไปอยู่ที่ร้านพี่นุ๊ก พี่โอ๋ ตลอดเลย เฝ้าร้านไปด้วย ไปชอปปิ้งด้วย ได้เสื้อสวยๆ มา 2 ตัว หนังสือดีไซน์มา 1 เล่ม ส่วนวันอาทิตย์น้องก้อยก็มาช่วยขายจน 20.30 น. แน่ะ ใครสนใจกระเป๋าสวยๆ จากเกาหลี ก็แวะมาได้นะคะ มีเต็มเลย

แอบเดินไปดูหมามาด้วย แบบว่ามีลาบราดอร์อายุ 45 วัน ตัวหนึ่งน่ารักมากกกกกก ไปยืนจ้องมันอยู่นาน จนคนขายเห็น ก็เลยจับมันขึ้นมา มาให้เราอุ้ม เราก็ตกใจรีบรับมาอุ้มกลัวมันหล่น แล้วมันก็หลับพริ้มในอ้อมกอดเรา กรี๊ดดดดด อยากเอากลับบ้านมาก ขายตัวละ 4000 บาท (สงสัยต่อมาจะกลายพันธุ์ อิอิ) ตัดใจจากมันมา เพราะพ่อแม่ยังไม่อยากเลี้ยง

ส่วนขนม Panna Cotta กับเต้าฮวยฟรุ๊ตสลัด ใครกินก็บอกอร่อย อย่าลืมมากินนะ (ขายของสุดฤทธิ์)

เสาร์นี้ ต้องไปสยามพารากอนอีก (อีกแล้วค่ะ) เอาสมุด INLOVE Marsha ไปให้คนที่สั่งซื้อ ตอนเช้าไปเรียนภาษาญี่ปุ่น แล้วก็มาพารากอน เจอกับอ้อ และทิน่า ซึ่งทิน่าอยากกินแฮมเบอร์เกอร์ เราก็เลยไปกินกันที่ Dairy Queen (อีกแล้วค่ะ) เรากิน Hamburger

จากนั้นก็เดินกลับมาพารากอน ทิน่าเดินผ่าน Bobbi Brown ซึ่งกำลังจัดงานอะไร Eyebrow ไม่รู้ ทิน่าก็อยากจะกันคิ้ว ก็เลยชวนน้องก้อยเดินไปดู เรากับอ้อก็รออยู่ ทิน่าได้ซื้อของขวัญวันเกิดให้น้องก้อยเป็น Sparkle Eye Shadow ของ Bobbi Brown สองสาวเลยได้ไปกันคิ้วสมใจ

ตอนทิน่ากับอ้อ เดินไปแลกคูปองอะไรซักอย่าง น้องก้อยเลยไปกันคิ้วก่อน และก็แต่งหน้าด้วย แบบ smokey ใช้เวลานานมาก เนื่องจากคิ้วหนาหรือเปล่าไม่รู้ อิอิ  แต่ทิน่า กับอ้อ ก็รอ ร๊อ รอ

พอเสร็จแล้วทิน่าจะกันคิ้วต่อ สต๊าฟเค้าบอกว่าต้องให้รออีกครึ่งชม. เพราะมีลูกค้าต้องดูแล ทิน่าเลยถามว่ารอมาแล้วหนึ่่งชั่วโมง ต้องรออีกครึ่งชั่วโมงเหรอเนี่ย เค้าก็ยืนยันให้รอ เค้าให้เหตุผลว่าใช้เวลาไปกับน้องก้อยเยอะแล้ว เพราะแต่งหน้าด้วย

เราก็เกรงใจทิน่ามากอ่ะ ต้องขอโทษจริงๆ  แต่ทิน่ากับอ้อก็น่ารักมากๆ บอกว่าไม่เป็นไร ยัยเด็กก้อยก็ยังคิดมากไม่หายซักที บอกแต่อยากให้พี่ทิน่าได้กันคิ้ว เป็นเพราะก้อยทีเดียว

แต่น้องก้อยเลิกคิดมาก และยิ้มได้ เมื่อได้รับ sms จากทิน่า ก็ต้องขอบคุณทิน่า และอ้อมากๆ นะ สำหรับวันนี้ ขอบคุณจริงๆ

หลังจากเรียนภาษาญี่ปุ่นเสร็จ ก็ไปพารากอนกับน้องก้อย ไปซื้อซองจดหมายกันกระแทกไว้ส่งสมุดโน้ต INLOVE และก็ไปกินข้าวเทีี่ยงกันที่ Dairy Queen ตอนแรกจะไปกิน McDonald แต่คนเต็มร้านเลย มีแต่เด็กจุฬา กับธรรมศาสตร์ ก็เลยเดินไปสยามเซ็นเตอร์ ไปกิน Dairy Queen ไม่เคยกินอาหารที่นี่เลย ปกติจะกินแต่ไอติม เราสั่ง  Hamburger น้องก้อยกิน Chicken Strips Basket ปรากฏว่าอร่อยมากกกกก อร่อยจริงจัง เราเลยกิน Hamburger ตั้ง 2 อัน เหอๆ …

จากนั้นจะเดินไปตัดผม แต่ว่าช่างประจำไม่มา เซ็งเป็ด น้องก้อยก็เลยเดินไปหาเพื่อนๆ ที่ Vanilla จากนั้นก็นั่ง BTS ไปสนามกีฬา ต้องเสียค่าบัตรตั้ง 100 บาท แต่เพื่อนน้องก้อยเอาบัตรมาให้ได้ เลยเข้าฟรี

งานก็เหมือนปีที่แล้วที่มา คือ คนให้ความสนใจหลีดมากกว่าบอล อิอิ (สังเกตได้จากช่างภาพหลายร้อยคน รุมถ่ายแต่หลีด ไม่ถ่ายนักฟุตบอลเลย) จึงควรจะเป็น “งานหลีดประเพณี” ซะมากกว่า แต่มันก็ช่วยไม่ได้เนอะ คนเราย่อมสนใจ สิ่งสวยๆ งามๆ มากกว่ากีฬา แต่ถ้าหากว่านักฟุตบอลเล่นเก่งมากๆ แบบใน Premier League ก็ไม่แน่นะ นักฟุตบอลอาจจะได้ขึ้นโปสเตอร์โฆษณาเหมือนหลีดบ้าง ไม่ดูเป็นส่วนประกอบแบบนี้

ดีใจกับธรรมศาสตร์ด้วยนะจ๊ะ ชนะตั้ง 2-0 แน่ะ

เป็นอาทิตย์ที่ดูยุ่งทีเดียว งานก็ยุ่ง และก็เหมือนจะมีอะไรต้องทำมากมาย แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไป จนมาถึงสุดสัปดาห์ที่จะได้พักผ่อน วันเสาร์เราตื่นไปเรียนภาษาญี่ปุ่นคนเดียว เพราะน้องก้อยขี้เกียจ เรียนเรื่องการบอกตำแหน่งของคน และสิ่งของ สนุกดี

กลับมาบ้านก็มาพาน้องก้อยไปส่งบ้าน น้องก้อยต้องไปธุระกับคุณแม่ ส่วนเราก็นั่งทำ freelance เรื่อยเปื่อย ตอนเย็นก็ไปรับน้องก้อย แล้วก็ไปเจออ้อ กับทิน่าที่ Central World ไปรออ้อ กับทิน่าตัดผมที่ Cut & Curl

จากนั้นเราก็ไปกินข้าวเย็นกันที่ Bar B Que Plaza กินเสร็จ อยากกินไอติมต่อ แต่ว่าเค้าปิดร้านกันหมดแล้ว ก็เลยต้องกลับบ้าน

น้องก้อยดู So You Think You Can Dance แต่เราอาบน้ำ แล้วผลอยหลับไปเลย