ไปดูหนังเรื่อง Angels & Demons กับน้องก้อยที่ Paragon รอบ 16.20 น. ก่อนไปดูหนังไปกินข้าวที่ Fuji และก็รีบเดินมาที่โรงหนัง เกือบพลาดตอนแรกของเรื่อง
หนังสนุกมากเลย ชอบ ส่วนน้องก้อยที่อ่านหนังสือมาก่อน บอกว่าในหนังไม่เหมือนในหนังสือบางส่วน แต่ก็ดำเนินเรื่องได้น่าตื่นเต้น ชอบฉากต่างๆ ของเรื่อง และชอบฉากสุดท้ายที่สุด ได้อารมณ์
น้องก้อยการันตีความสนุกตื่นเต้นจ๊ะ
รองเท้าให้แม่ เสื้อให้พ่อ
วันเสาร์ไป Paragon กับน้องก้อย ว่าจะไปซื้อของให้พ่อแม่ และก็ไปดูหนังเรื่อง Knowing ตอนที่ดูหนังจบแล้ว ก็ไปเดินดูรองเท้าให้แม่ เค้ามีงาน “ช้อปช่วยชาติ” ลดกันถึง 70% เลยทีเดียว ตั้งวันที่ 27 มีนาคม ถึง 6 เมษายน งานนี้พลาดไม่ได้ ลดเยอะจริงๆ
น้องก้อยบอกว่าเราเลือกรองเท้าให้แม่ไม่ได้เรื่องเลย น้องก้อยเลยจัดการเลือกซะเอง แล้วก็ได้มา 1 คู่ ของ Vagabond แบรนด์จาก Sweden ราคาปกติ 3,670 บาท แน่ะ นี่ถ้าไม่ลดนี่ จะซื้อให้แม่ได้ไหมนี่
จากนั้นก็ไปซื้อเสื้อให้พ่อ ตอนแรกว่าจะซื้อรองเท้าให้พ่อ แต่ว่ากลัวไม่ถูกใจ เลยไปได้เสื้อให้พ่อเป็นของ Paramount – The Original Studio Clothing สวยงาม ไว้ให้พ่อใส่กับกางเกงขาสั้นก็ดูดี เพราะมันเป็นเชิ้ตแขนสั้น
พอกลับบ้านไป รีบเอาไปให้พ่อแม่ แม่ชอบรองเท้ามากเลย น้องก้อยรีบอวดว่า “ก้อยเลือกเอง ก้อยเลือกค่ะ” แม่เลยดึงน้องก้อยมาหอมแก้มฟอดใหญ่
FUMi Japanese Cuisine by SUMO
ตื่นเช้ามา ก็อ่านเรื่อง “เนปาลประมาณสะดือ” ต่อจากเมื่อคืน อ่านแล้วก็มีความรู้สึกว่าการเดินทางของนิ้วกลม กับใบพัด ต่างกันตรงที่ นิ้วกลมเดินทางแบบหนุ่มมั่น แต่ใบพัดเดินทางแบบหนุ่มติ๋ม ซึ่งก็สนุกเหมือนกัน อยากจะออกไปเดินทางบ้างจัง ตอนนี้อยากไปญี่ปุ่นกับน้องก้อย คงจะสนุกน่าดู
ออกไปรับน้องก้อยที่บ้านตอนบ่ายสอง แล้วก็ไปแวะ Silom Complex เพื่อเอาหนังสือที่จองไว้ เรื่อง “โตเกียวไม่มีขา” ของนิ้วกลม แล้วก็นั่งรถไฟฟ้าไปสยาม พาน้องก้อยไปตัดผมข้างหน้า พี่รัตน์ใจดี นอกจากจะตัดผมข้างหน้าให้น้องก้อยแล้วยังตัดจอน ที่ยาวแล้วของเราให้ด้วย เลยเดินไปร้าน Kanom กับน้องก้อย ไปซื้อขนมไข่มาให้พี่รัตน์กับพนักงานในร้าน
จากนั้นก็เดินไป Paragon ไปซื้อข้าวเย็นมากินที่บ้าน แล้วก็นึกไม่ออกว่าจะกินไรดี จนเราต้องเสนอว่ากินอาหารญี่ปุ่นกันไหม ตกลงกันได้ที่ร้าน FUMi Japanese Cuisine by SUMO กินเป็น Pork Steak Set กันสองคน แล้วก็ไปซื้อข้าวห่อสาหร่ายไส้กุ้งเทมปุระ ของโปรดของเราที่ร้าน Nippon KAI
แล้วก็ขับรถกลับบ้านกัน ดีใจจังเลย น้องก้อยเปิดเทอมแล้ว พรุ่งนี้เรามีสัมภาษณ์งานด้วย สู้ๆ
I am sneezing too much all day! วันนี้จามทั้งวันเลย น้ำมูกไหลตลอดเวลา ยิ่งตอนเรียนภาษาญี่ปุ่นนี่ เช็ดน้ำมูกตลอดเวลา มีตอนหนึ่งอาจารย์ญี่ปุ่น Hanamura-sensei ถามว่าเบียร์ญี่ปุ่นมีอะไรบ้างทราบไหม ด้วยความที่ยังมีวิญญาณแอร์ฯ อยู่ในตัวบ้าง เลยตอบไปในทันทีว่า Asahi, Kirin, Sapporo, Suntory … อาจารย์คงว่าอินี่ มันเคยไปกินมาหมดแล้วหรือไงนี่
หลังจากเลิกเรียน เราก็ไป Siam Paragon กัน ไปนั่งกินไอติม The Cream&Fudge Factory อยากกินมานานแล้ว วันนี้ลองดูซักที กินสองถ้วยออกมา 400 บาทพอดี (โอ้ว แพงไปไหนคะ) หน้าตาไอติมดูน่ากินมากมาย เอาฟะ ถ้าอร่อยก็ไม่เป็นไร
แต่พอกินไปแล้ว มัันก็ไม่ได้อร่อยเท่าไหร่ ยิ่งพอนึกถึงราคา ก็แบบว่า เอิ่ม… แพงจังเลย กินเสร็จพอลุกเดินออกไป พนักงานรีบวิ่งตามเรามา บอกว่าเราลืมกุญแจรถไว้ ต้องขอบคุณพนักงานเค้าใหญ่เลย และก็โดนน้องก้อยดุอีกตามระเบียบว่าลืมได้ไง ฮือๆ
แล้วก็ไปส่งน้องก้อยที่บ้าน จากนั้นเราก็กลับบ้านมานอน เพราะปวดหัว ตัวร้อน น้ำมูกไหลตลอด
วันศุกร์หลังเลิกงาน ไปหาน้องก้อยที่สยามฯ จอดรถไว้ Central World เพราะรถติด เดินไปหาน้องก้อยจะได้เร็วๆ ปรากฏน้องก้อยก็เดินมาหาเราที่ CTW ก็เลยเจอกันครึ่งทาง อ้อโทรมาบอกว่าจะไปกินอาหารญี่ปุ่นที่พารากอน เราบอกว่าเราจะไปกินตำนัว
เดินไปร้านส้มตำนัวกับน้องก้อย หิวมาก อยากกินไก่ทอด คอหมูย่าง พอเดินไปยังไม่ทันถึงหน้าร้าน คนเข้าแถวยาวได้กิโลเมตรนึง ปกติก็ต้องรอ ก็เข้าใจอ่ะ แต่นี่มากไปไหมกับวันที่อยากกินมากๆ รมณ์เสีย!
น้องก้อยก็ตีๆๆๆ เรา บอกห้ามรมณ์เสียนะ น้องก้อยบอก “แม่จะตีให้เลย อย่ามารมณ์เสียนะ!” จะไปกินร้านอื่นๆ ที่เป็นร้านแนวนี้ มันก็ไม่อยากแล้วอ่ะ เลยโทรไปหาอ้อบอกว่าไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นด้วย ถามอ้อว่าร้านอะไร อ้อจำชื่อไม่ได้ คุยไปมา เราว่าต้องเป็นร้านที่เรากับน้องก้อยเคยกินแน่เลย นั่นก็คือร้าน Nippon Kai จำได้ว่าชาเขียวเย็นไม่อร่อย อิอิ (แต่อาหารอร่อยนะ) ไม่ค่อยได้กินร้านนี้ เพราะไปติดใจสเต๊กหมูของร้าน Fumi (อยู่ใกล้ๆ กัน)
เดินไปพารากอน ไปรออ้อกับทิน่า อ้อเล่าว่าตอนแรกมองไม่เห็นว่าแกรอตรงไหน แต่ทิน่าชี้ให้ดูว่า นั่นไง ยืนเป็นเสาไฟฟ้าอยู่นั่น หมายถึงน้องก้อย ฮ่าๆ เราเลยบอกว่างั้นเราก็เป็นตู้ไปรษณีย์ข้างๆ เสาไฟฟ้า่อ่าสิ (จะตอกย้ำตัวเองทำไม)
เราสั่งชุดหมูทอด กับข้าวห่อสาหร่ายไส้กุ้งเทมปุระ น้องก้อยกินชุดเทมปุระ กับเกี๊ยวซ่า ทิน่าสั่งชุดไก่ กับแซลมอนสลัด อ้อกินชุดซาบะเย็น (ซักอย่าง) กับกุ้งเทมปุระ
อิ่มมากเลย อร่อยมากๆ ด้วย แต่น้ำไม่สั่งชาเขียวเย็นแล้น กินโค้กแทน อิอิ
กลับบ้านไปทำการบ้านญี่ปุ่น จะหลับให้ได้เลย น้องก้อยก็ดุๆๆๆๆ บอกห้ามหลับนะ ทำการบ้านให้เสร็จ ไม่งั้นจะไม่พูดด้วยอีกเลย
คร่อกกกก….
บันทึก
เดินเป็นระยะทาง 8.5 กม.
เดินไป 11555 ก้าว
เผาผลาญแคลเลอรี่ไป 308.6 กิโลแคลเลอรี่
Snoopy & Qoo
On Friday 23 November 2007, I went to The Siam Paragon to watch Love of Siam with N’Goy. I got out of the office at 5.30 PM. N’Goy was waiting for me at Star Bucks, Siam Paragon. N’Goy looked beautiful *♥o♥* She went to Sport Day at her school, Couvent De L’assomption with her friends. I arrived The Siam Paragon at 7.10 PM. We went to eat Japanese foods at Fumi in Food Hall. The show started at 7.20 PM. so we missed the beginning of the movie.
I wanted to see this movie because I listened to the director’s interview on EFM. He said he wanted the audiences to think “How much space do you have for people who different from you?”. He wanted to let them to see a different kind of love. Why would you want to be something you’re not?
I like this movie but I guess most of male audiences felt yuck. They expected to see a teenager love story but it turned to be something they didn’t want to see.
Sometimes love is just not enough. 2 people from 2 different places decide to live together. To have commitment. It takes something more than love. Every couple needs support from their parents or friends. They want you to bless them.
The scene that made me cry was the scene that Synjai asked her son to choose what he truly wants. The symbol of a girl or a guy to hang on the Christmas tree. She started to accept what her son is. To love him as he is.
It reminds me when I first told my Papa and Mama that I am lesbian. My Papa said “No matter what you are, you are still my daughter and I love you”. He’s the man.
Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. it is not rude, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.
I have changed myself just for one reason. The reason is love. I want to make this love last forever. Even I have to swallow my pride and there’s nothing left to be me.
Robert De Niro
After I got a full time job, I feel much more relax. I am worried only about the personal loans from the bank. I am waiting for it. I need it urgently to do the laser eye surgery. I took every job I could. There is a job that I’ve never thought I could even do but I’ve already put myself into it already. I will do it just because I love my family.
On October 5, 2007 I met Kris and P’Un Puwanart at GMM Grammy Place in the moning. I had lunch at Dee’s with Bua, Jib, Tee and Boyd and I went to Sanook Online Limited to sign the contract. After that I picked N’Goy up at Thammasat University. We went to Siam Paragon to watch a movie. I wanted to watch Stardust. N’Goy also wanted to watch Underdog so we watched them both. After watching Underdog, we had dinner at Kalapapruek Restaurant. N’Goy pouted at me because I fell asleep during the movie. I was tired. Anyway this movie made me think of Elf, my long gone beagle. He was an extremely lively, healthy and happy dog with a lot of personality. He loved all man kind and they seemed to love him back, probably because of his happiness. You couldn’t help laughing at him. I miss him.
Then we watched Stardust. It’s about a young man named Tristan (Charlie Cox) tries to win the heart of Victoria (Sienna Miller), the beautiful but cold object of his desire, by going on a quest to retrieve a fallen star. His journey takes him to a mysterious and forbidden land beyond the walls of his village. On his odyssey, Tristan finds the star, which has transformed into a striking girl named Yvaine (Claire Danes).
This movie has everything a fantasy movie should have, romance, clever witticisms, great acting and a fair dose of magic. Exciting, hilarious and equipped with wonderful imagery as well as unforgettable characters, Michelle Pfeiffer and Robert De Niro‘s especially, I challenge anyone to watch this movie without a smile. Robert De Niro and Michelle Pfeiffer were equally well-casted; DeNiro as that gay sky pirate. I laughed so hard at that one scene where Septimus comes on the ship. Pfeiffer played a decent villain, she had the right amount of melodrama and snide comments throughout the movie.
Robert De Niro’s Captain Shakespeare character is attempting to show ‘coming out’ in a positive light. I love it!
AfterElton.Com said that
But even if I was going to hold the character against the movie I’d still say I’m glad it had the stroy the way it did for two reasons – 1) The captain was outed in the end and the whole crew of cut throat pirates said “We knew and you’re still our captain.” They accepted him even though it was his biggest fear that he’d lose his reputation. 2) Several times in this storyline and two other running storylines in the movie the point was made, “Why would you want to be something you’re not?”
And in the end Robert de Niro flirts with a cutie.
Plus! And here is something I really want to know about – Who was behind this movie? It was SOOOOO gay. Ian McKellan was the narrator. Ruperett Everett was one of the princes and had some very brief scenes. The pro gay storyline.
