Mr. P ONE MAN PUNKED
วันนี้พวงกุญแจ Mr.P ONE MAN PUNKED ของ Propaganda ที่สั่งซื้อจาก shopping.co.th มาถึงแล้ว ซื้อกับเว็บนี้ จะถูกมากเลย ราคาปกติ 195 บาท ลดเหลือ 50 บาทเท่านั้นเอง พิเศษเฉพาะเว็บ shopping.co.th เท่านั้น
สั่งซื้อมาเพื่อใส่กุญแจบ้าน ที่ copy มาไว้ให้น้องก้อยโดยเฉพาะ ทีนี้เวลาน้องก้อยกลับบ้านเรา ก็ไม่ต้องโทรบอกแม่แล้ว ไขเข้ามาได้เลย
ช่วงนี้น้องก้อยสอบ บางทีเลิกจากมหาลัย ก็กลับบ้านมาอ่านหนังสือเลย ไม่ต้องรอเราเลิกงาน ก็เป็นห่วงนะเนี่ยกลับบ้านเอง …
วันศุกร์หลังเลิกงาน ไปหาน้องก้อยที่สยามฯ จอดรถไว้ Central World เพราะรถติด เดินไปหาน้องก้อยจะได้เร็วๆ ปรากฏน้องก้อยก็เดินมาหาเราที่ CTW ก็เลยเจอกันครึ่งทาง อ้อโทรมาบอกว่าจะไปกินอาหารญี่ปุ่นที่พารากอน เราบอกว่าเราจะไปกินตำนัว
เดินไปร้านส้มตำนัวกับน้องก้อย หิวมาก อยากกินไก่ทอด คอหมูย่าง พอเดินไปยังไม่ทันถึงหน้าร้าน คนเข้าแถวยาวได้กิโลเมตรนึง ปกติก็ต้องรอ ก็เข้าใจอ่ะ แต่นี่มากไปไหมกับวันที่อยากกินมากๆ รมณ์เสีย!
น้องก้อยก็ตีๆๆๆ เรา บอกห้ามรมณ์เสียนะ น้องก้อยบอก “แม่จะตีให้เลย อย่ามารมณ์เสียนะ!” จะไปกินร้านอื่นๆ ที่เป็นร้านแนวนี้ มันก็ไม่อยากแล้วอ่ะ เลยโทรไปหาอ้อบอกว่าไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นด้วย ถามอ้อว่าร้านอะไร อ้อจำชื่อไม่ได้ คุยไปมา เราว่าต้องเป็นร้านที่เรากับน้องก้อยเคยกินแน่เลย นั่นก็คือร้าน Nippon Kai จำได้ว่าชาเขียวเย็นไม่อร่อย อิอิ (แต่อาหารอร่อยนะ) ไม่ค่อยได้กินร้านนี้ เพราะไปติดใจสเต๊กหมูของร้าน Fumi (อยู่ใกล้ๆ กัน)
เดินไปพารากอน ไปรออ้อกับทิน่า อ้อเล่าว่าตอนแรกมองไม่เห็นว่าแกรอตรงไหน แต่ทิน่าชี้ให้ดูว่า นั่นไง ยืนเป็นเสาไฟฟ้าอยู่นั่น หมายถึงน้องก้อย ฮ่าๆ เราเลยบอกว่างั้นเราก็เป็นตู้ไปรษณีย์ข้างๆ เสาไฟฟ้า่อ่าสิ (จะตอกย้ำตัวเองทำไม)
เราสั่งชุดหมูทอด กับข้าวห่อสาหร่ายไส้กุ้งเทมปุระ น้องก้อยกินชุดเทมปุระ กับเกี๊ยวซ่า ทิน่าสั่งชุดไก่ กับแซลมอนสลัด อ้อกินชุดซาบะเย็น (ซักอย่าง) กับกุ้งเทมปุระ
อิ่มมากเลย อร่อยมากๆ ด้วย แต่น้ำไม่สั่งชาเขียวเย็นแล้น กินโค้กแทน อิอิ
กลับบ้านไปทำการบ้านญี่ปุ่น จะหลับให้ได้เลย น้องก้อยก็ดุๆๆๆๆ บอกห้ามหลับนะ ทำการบ้านให้เสร็จ ไม่งั้นจะไม่พูดด้วยอีกเลย
คร่อกกกก….
บันทึก
เดินเป็นระยะทาง 8.5 กม.
เดินไป 11555 ก้าว
เผาผลาญแคลเลอรี่ไป 308.6 กิโลแคลเลอรี่
P'Nuk and P'Oh
เมื่อคืนหลังเลิกงาน ไปเจอน้องก้อยที่ทองหล่อ น้องก้อยสอนหนังสือเสร็จ ก็ไปเดินเล่นรอเราที่ Emporium เราไปถึงทองหล่อตอน 19.00 น. กำลังจะเดินไปรอพี่นุ๊ก กับพี่โอ๋ ที่หน้าร้าน Seoul น้องก้อยร้องขึ้นมาว่า “ตัวเอง! ตำรวจกำลังเขียนใบสั่งรถเรา” หันกลับไป แว๊ก กำลังหยิบใบสั่งจะเขียนเลยอ่ะ จะรีบข้ามถนนกลับไปอ่ะ รถก็มาไม่หยุดเลย กว่าจะข้ามได้ คือเขียนเสร็จแล้ว พอวิ่งไป มันก็พูดจาแย่ๆ ใส่ แล้วก็เชิดหน้าขับมอไซต์ไปเลย ทำไมตำรวจแบบนี้มันไม่เจอแบบพนักงานแบงค์คนนั้นนะ จะได้สมกันดี จริงๆ ที่ตรงนั้นคนก็จอดกัันเยอะเลยอ่ะ มีเราโดนคนเดียว งงจริงๆ
เซ็งมาก ต้องเอารถไปจอดในโรงแรมฝั่งตรงข้าม ที่ต้องเสียเงิน เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่ายจริงๆ ไปถึงร้านน้องก้อยสั่งอาหารให้แล้ว หิวมากเลย รมณ์เสียต้องกินเยอะๆ
ถามพี่นุ๊กว่าอร่อยไหม พี่นุ๊กก็บอกอร่อย ดีใจจริงๆ กินจนอิ่ม แล้วตามด้วยขนม จากนั้นก็ไป เซเว่นตี้บาร์ กัน ไม่มีคนเลย ก็แน่สินะ วันจันทร์ใครจะมาเที่ยว
ไปนั่งหน้าจิ้มลิ้มกัน 4 คน ในร้านที่ไม่ค่อยมีใครเลย น้องก้อยชี้ให้ดูว่ามีครูกานต์ (True AF) มาด้วย พี่นุ๊กเปิดเหล้า Red ดีเจเปิดเพลงได้ใจมาก ไม่ได้มาเซเว่นตี้บาร์นานมากแล้ว ก็ยังเปิดเพลงยุคเราเหมือนเดิม อยากจะเต้นแต่มันไม่มีใครในร้านเต้นเลย คนก็น้อย ก็เลยนั่งเล่นกันไป
เพื่อนพี่นุ๊กที่มาคนแรก พูดจาไม่มีมารยาท เราเลยเซ็ง ไม่อยากจะเสวนาด้วย พอเริ่มจะห้าทุ่ม เที่ยงคืน น้องก้อยออกไปเต้นกับพี่นุ๊ก ดีเจก็เปิดเพลงได้น่าเบื่อมากกกกกก มันเป็นอะไรกันไปเนี่ย เราก็เต้นๆ หาวไปด้วย เลยบอกน้องก้อยไปกันเถอะ เพราะเดี๋ยวพี่นุ๊กกับเพื่อน ก็จะไปต่อกันที่อื่น
ก็เลยออกไป ทางผ่าน RCA เลยแวะพาน้องก้อยไปเปิดหูเปิดตาที่ ZETA ปรากฏว่า ร้างเลย สั่ง Barcadi มากิน กินเสร็จไปเลย
อย่าได้ริมาเที่ยวกลางคืนวันจันทร์อีกต่อไป!
บันทึก
เดินเป็นระยะทาง 3.9 กม.
เดินไป 5198 ก้าว
まいどようび (毎土曜日) SLC て゛にほんこ゛をべんきょうします。
ทุกวันเสาร์ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นกับน้องก้อย เดี๋ยวนี้น้องก้อยเก่งมากๆ แล้ว เก่งกว่าเราแล้วเสียอีกนะเนี่ย ต้องขอให้น้องก้อยมาช่วยสอน ไม่อย่างนั้นเราจะไม่เข้าใจ
เสาร์นี้พอเรียนเสร็จ ก็ไปพารากอนกัน เพราะว่าต้องเอาถุงผ้าลดโลกร้อน INLOVE ไปให้กับแฟนคลับที่สั่งซื้อไว้ ไปถึงก็กินข้าวเที่ยงที่ กัลปพฤกษ์ เรากินก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ น้องก้อยกินข้าวเหนียวเนื้อย่าง ทำไมเวลาก้อยกินอะไรมันก็น่ากินเนอะ เห็นแล้วต้องแย่งกินตลอด แต่ทำไมเวลาเราสั่งมาเอง มันไม่อร่อยเท่าก็ไม่รู้
วันนี้น้องก้อยอัพบล็อกของน้องก้อยแล้ว อู๊ยยยย ดีใจ อิอิ
Pochi
เมื่อวันศุกร์น้องก้อยมารับที่ออฟฟิศ มาก่อนที่ฝนจะตกพอดี น้องก้อยมาจากสยาม ไปสอนหนังสือมา พอออกจากออฟฟิศ ก็ไปกินข้าวเย็นกันที่ บาร์บีคิวพลาซ่า กินตรงถนนนวมินทร์ (ทางผ่านกลับบ้าน)
ฝนตกหนักพอประมาณ ขณะกำลังเดินไปที่ร้าน ก็เห็นเจ้าหมาน้อยตัวหนึ่ง นอนตัวสั่นอยู่หน้า Carrefour เห็นมันแล้วแบบ “อ๊ะ อิหมา หน้าตาน่ารักจังเลย” เลยบอกน้องก้อยว่า “ดูสิ หมาโปจิ”
น้องก้อยบอกว่า “ทำไมต้องโปจิ”
เราตอบว่า “ก็คนญี่ปุ่นชอบตั้งชื่อหมาว่า โปจิ เจ้าตัวนี้หน้าเหมือนในการ์ตูนญี่ปุ่นเลย”
พอกินข้าวเสร็จออกมา ก็เจอมันนอนหนาวอยู่ที่เดิม น้องก้อยเลยบอกว่า “ไปซื้อผ้าห่มให้มันกัน” เลยเดินเข้าไปใน Carrefour แล้วก็คิดไปคิดมา เอามาปูให้มัน ถ้ามันลุกไปไหน คนมาเห็นอาจจะนึกว่าผ้าอะไรเอาไปทิ้ง
ก็เลยเดินไปซื้ออาหารหมาให้มัน ไปซื้อ Snack ของ Sleeky เป็นแผ่นยาวๆ รสเนื้อ มาให้มัน ซื้อมาก็คิดถึงเอลฟ์ เจ้าหมาน้อย เพราะเอลฟ์ชอบกินมากเลยอ่ะ
มันนอนอยู่ ก็เอาไอ้นี่ไปป้อนมัน ป้อนถึงปากเลย มันก็กินใหญ่ กินจนหมดห่อเลย แล้วเราก็ต้องจำใจจากมันไป
“ดูแลตัวเองดีๆ นะ โปจิ きおつけてね!”
Doorae – Sukhumvit Plaza
วันก่อนไป Emporium กับน้องก้อย ไปเอาเสื้อ EDC เชิ้ตสีขาว size S เพราะที่เซ็นทรัลลาดพร้าวมีแต่ size M เลยต้องไปถึง Emporium
และก็ไปกินข้าวเย็นที่ Sukhumvit Plaza ซอยสุขุมวิท 12 ไปรถไฟฟ้า ลงสถานีนานา ซึ่งจริงๆ ควรจะลงสถานีอโศกนะ จะใกล้กว่า ที่นี่ก็คือย่านร้านอาหารเกาหลีนี่เอง เยอะแยะมากมายให้เลือกรับประทาน
เราเลือกกินร้าน Doorae เพราะ Blog ของพี่นุ๊กแนะนำไว้ ปกติเวลาจะกินเนื้อย่าง เรากับน้องก้อยจะชอบกินร้าน Seoul ในซอยทองหล่อ ร้านออริจินัลเกาหลีสุดๆ อร่อยมากมายกับเนื้อย่างนุ่มๆ กับน้ำจิ้มอร่อย
พอมากินร้าน Doorae เลยรู้สึกว่า น้ำจิ้ม ไม่ค่อยถูกใจเลย แต่เนื้อเค้าอร่อยมากๆ นะ คงเป็นเพราะเรากับน้องก้อย ไม่ชอบกินน้ำจิ้มแบบนี้ เลยผิดหวังนิดหน่อย
กินเสร็จนั่งรถไฟฟ้ากลับไป Emporium และก็กลับบ้าน รถติด ง๊วงง่วง แต่ดีใจได้เสื้อมา ฮูเร่
