Pochi
เมื่อวันศุกร์น้องก้อยมารับที่ออฟฟิศ มาก่อนที่ฝนจะตกพอดี น้องก้อยมาจากสยาม ไปสอนหนังสือมา พอออกจากออฟฟิศ ก็ไปกินข้าวเย็นกันที่ บาร์บีคิวพลาซ่า กินตรงถนนนวมินทร์ (ทางผ่านกลับบ้าน)
ฝนตกหนักพอประมาณ ขณะกำลังเดินไปที่ร้าน ก็เห็นเจ้าหมาน้อยตัวหนึ่ง นอนตัวสั่นอยู่หน้า Carrefour เห็นมันแล้วแบบ “อ๊ะ อิหมา หน้าตาน่ารักจังเลย” เลยบอกน้องก้อยว่า “ดูสิ หมาโปจิ”
น้องก้อยบอกว่า “ทำไมต้องโปจิ”
เราตอบว่า “ก็คนญี่ปุ่นชอบตั้งชื่อหมาว่า โปจิ เจ้าตัวนี้หน้าเหมือนในการ์ตูนญี่ปุ่นเลย”
พอกินข้าวเสร็จออกมา ก็เจอมันนอนหนาวอยู่ที่เดิม น้องก้อยเลยบอกว่า “ไปซื้อผ้าห่มให้มันกัน” เลยเดินเข้าไปใน Carrefour แล้วก็คิดไปคิดมา เอามาปูให้มัน ถ้ามันลุกไปไหน คนมาเห็นอาจจะนึกว่าผ้าอะไรเอาไปทิ้ง
ก็เลยเดินไปซื้ออาหารหมาให้มัน ไปซื้อ Snack ของ Sleeky เป็นแผ่นยาวๆ รสเนื้อ มาให้มัน ซื้อมาก็คิดถึงเอลฟ์ เจ้าหมาน้อย เพราะเอลฟ์ชอบกินมากเลยอ่ะ
มันนอนอยู่ ก็เอาไอ้นี่ไปป้อนมัน ป้อนถึงปากเลย มันก็กินใหญ่ กินจนหมดห่อเลย แล้วเราก็ต้องจำใจจากมันไป
“ดูแลตัวเองดีๆ นะ โปจิ きおつけてね!”
