Archive for November, 2008


โรตีสายไหม อยุธยา

โรตีสายไหม อยุธยา

ก่อนกลับกรุงเทพฯ พวกเราแวะซื้อโรตีสายไหมกัน มีหลายร้านมากมายให้เลือก แต่เราซื้อของร้าน ศิลัคข (ตระกูล แสงอารุณ) ร้านอยู่บริเวณติดกำแพงรั้วด้านข้างโรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา ก่อนถึงศาลากลางหลังเก่า ถ้าหาไม่เจอก็โทรไปที่ เบอร์โทร 089 5332954 ได้นะคะ

อร่อยมากๆๆๆๆๆ แนะนำเลยว่าร้านนี้อร่อย ถึงแม้จะมีอีกร้านนึง ที่คนต่อแถวกันยาวเหยียด เราก็ไม่สน เพราะเราไปต่อแถวแล้ว แต่ต้องรอแป้งอีกหนึ่งชั่วโมง เราเลยเลิกต่อ น้องก้อยกับทิน่าถามคนที่ต่อคิวอยู่ ว่าเคยกินไหม? แต่ละคนก็ไม่เคยกิน แต่เห็นแถวยาว ก็คิดว่าต้องอร่อย

เรามักคิดว่าร้านที่ต่อคิวกันยาวเหยียดต้องอร่อยเสมอไปใช่ไหม ซึ่งจริงๆ แล้วทุกคนก็คิดแบบนี้กัน ก็เลยมาต่อๆๆๆ กัน แต่ถ้าถามแต่ละคนก็ไม่เคยกินมาก่อน

อิอิ ไม่เป็นไร เราแหวกแนว ไปลองอะไรใหม่ๆ และก็โชคดี เพราะร้านศิลัคข อร่อยสุดๆ

ไหว้พระ 3 วัด ที่อยุธยา

วัดไชยวัฒนาราม

วัดไชยวัฒนาราม

หลังจากไปกินร้าน “รวยกุ้งเผา” อย่างเอร็ดอร่อยกันแล้ว เราก็มุ่งตรงไปอยุธยากัน (ไม่วายกลับรถกันอีกรอบ) น้องก้อยเป็นคนดูแผนที่ เก่งนะเนี่ย

เราไปวัดไชยวัฒนาราม เป็นวัดแรก จากนั้นก็ไปวัดพุทไธสวรรค์ และวัดพระศรีสรรเพชญ์ วัดแต่ละวัดสวยๆ ทั้งนั้น นี่ถ้าเห็นตอนก่อนที่จะถูกเผา และทำลายไป คงจะยิ่งสวยกว่านี้มากเลย นึกแล้วก็เสียดาย

รวยกุ้งเผา อยุธยา

รวยกุ้งเผา

ตื่นแต่เช้า ออกจากบ้านไปถึงบ้านอ้อ ตอนประมาณ 9.30 น. แล้วก็ไปหาทิน่าที่บ้าน บ้านทิน่าอยู่ปทุมธานี พวกเรากำลังจะไปกินร้าน “รวยกุ้งเผา” ทิน่าอยากกินมาก เห็นจากใน internet แต่เราไปกันไม่ถูก เพราะฉะนั้นเราจึงเรียกทริปนี้ว่า “ทริปกลับรถ” เพราะเรากลับรถกันตลอดเวลา เราบอกทุกคนว่าเราอาจจะไปถูก ถ้าเริ่มต้นจากโรงพยาบาลเซนต์คาร์ลอส

อ้อเลยขับพาเราไปเริ่มต้นจากโรงพยาบาลเซนต์คาร์ลอส ซึ่งก็ตรงไปเรื่อยๆ ไปทาง อ.สามโคก จากนั้นก็ เสนา แล้วก็ไปเรื่อยๆ จนเจอสะพานพระยาบันลือ และก็เลี้้ยวขวา ไปตามทางเดียวกับโรงเรียนไตรราช

รวยกุ้งเผา

และแล้วเราก็ไปถึงร้านตอน 11.30 น. เราสั่งกุ้งไซส์จัมโบ้ กิโลละ 800 บาท มา 2 กิโล กุ้งตัวใหญ่น่ากินมากมายจริงๆ กินกันแบบต่างคนต่างเงียบ เพราะดื่มด่ำกับความอร่อยของมันกุ้ง และกุ้ง แม้แต่เสียงเพลงคาราโอเกะก็ไม่ได้ยิน อาหารที่สั่งมาอย่างอื่นก็เหมือนไม่มีตัวตน มื้อนี้จ่ายไป 1,950 บาท คุ้มค่าที่สุด

กินอิ่มแล้ว เราก็ไปอยุธยากัน เพื่อไปวัดต่างๆ ที่น้องก้อยไปหาข้อมูลมา แต่ก็ไม่วายมีการกลับรถกันอีก อิอิ

Strawberries filled with Cream

Strawberries filled with Cream

วันก่อนไปเซ็นสัญญาเข้าทำงานที่บริษัท Inspiration Area ตรงถนนลาดพร้าว ไปกับน้องก้อย เราตัดสินใจเลือกบริษัทนี้ ไม่เลือกอีกบริษัทหนึ่ง เพราะเรามีความรู้สึกชอบมากกว่า ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้จะถูกหรือเปล่าหนอ อิอิ ขอให้ไปได้ด้วยดีด้วยเถอะนะ ไม่อยากเปลี่ยนงานอีกแล้ว

น้องก้อยเลยไปซื้อสตรอเบอร์รี่สดมา พร้อมกับวิปครีม เพื่อฉลองในการได้งาน หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว เราก็มากินสตรอเบอร์รี่กัน กว่าจะกินสตรอเบอร์รี่หมด น้องก้อยก็บีบวิปครีมเยอะแบบนี้กินไปอีกหลายรอบ (กินแบบนี้ แล้วก็ไม่อ้วน เอาไปเก็บไว้ไหนนะนี่)

ได้งานแล้ว ก็ทำให้หายเครียดไปได้เยอะ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคน ที่ช่วยกันหางานกันมาเยอะแยะเลยนะคะ ขอบคุณพี่ๆ หลายคน ที่ติดต่อมาให้ทำ freelance ด้วย 🙂

ปลากะพงทอดกระเทียม

ปลากะพงทอดกระเทียม

ขากลับกรุงเทพฯ เราทานอาหารเที่ยง ซึ่งทานกันตอนบ่าย ที่ร้านแดงอาหารทะเล ตั้งอยู่ใกล้ทางเข้าดอนหอยหลอด ร้านนี้พี่ต่อแนะนำพี่นุ๊กให้มากิน พี่นุ๊กบอกว่าถ้าทานไม่อร่อย แล้วจะโทรไปด่า อิอิ

เราสั่งปลาหมึกทอดกระเทียม, กุ้งอบเกลือ, หอยหลอดผัดฉ่า, ปูทะเลผัดผงกระหรี่, ปลากะพงทอดกระเทียม และต้มยำกุ้ง

ปูทะเลผัดผงกระหรี่

ปูทะเลผัดผงกระหรี่

อาหารลือชื่อที่นี่คือ ปูทะเลผัดผงกระหรี่ เพราะปูที่นี่เลี้ยงด้วยนม และที่สำคัญกิโลละ 800 บาท จานที่เราสั่งก็เลยราคา 1,370 บาท กุ้งจานนั้นก็ 600 บาท รวมๆ ออกมาประมาณ 3,000 บาท อาหารแต่ละจานใหญ่มาก และเยอะมาก

หลังจากที่เรารมณ์เสียจากการ “อยาก” กินปลาสำลีทอดกระเทียม ที่ร้านสังเวียน ซีฟู้ด เพิ่ม แล้วไม่ได้กิน เราเลยกินปลากะพงที่นี่แบบ จะไม่อยากกินไปอีก 1 ปี เพราะปลาที่นี่ตัวใหญ่มากกกกกก ย้ำว่าใหญ่มากจริงๆ เกิดมาไม่เคยกินปลากะพงอะไรใหญ่เท่านี้เลย นี่ปลาบึกหรือเปล่า พ่อบอกว่าเค้าต้องทอดเก่งมากๆ ที่ทำให้ปลาตัวใหญ่กรอบ อร่อยได้ขนาดนี้

กุ้งแกะยากมาก ปูก็ยาก แม่ที่แสนดีที่สุดในโลกของพวกเรา เลยแกะให้พวกเรากินเอง มือเปื้อนไปหมดเลย ขอบคุณนะคะหม่าม๊า

สรุปแล้วพี่ต่อก็ไม่ต้องได้รับโทรศัพท์ไปด่าจากพี่นุ๊ก เพราะอร่อยมาก แต่พ่อตัวเบาหวิวออกจากร้านเลย

หลังจากที่เราไปพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน เราก็ไปกินข้าวเที่ยงกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ จากนั้นก็ไปแวะ Market Place เพื่อซื้อลูกบอลไว้เล่นกันในสระ พอถึงโรงแรมเราทั้งหมดก็มาเล่นน้ำในสระกัน ตบลูกบอลกันสนุกสนาน

ตอนเย็นพี่นุ๊กนัดเจอที่ lobby ตอน 19.30 น. เรากำลังจะไปกินอาหารทะเลที่ร้านสังเวียน ซีฟู้ด กันแล้ว มื้อนี้ที่รอคอย ร้านสังเวียน ซีฟู้ด ถ้าให้เรามาเอง จะมาถูกไหมนี่ ร้านจะอยู่ในซอยโรงแรมสปริงฟิลด์ บีช พี่นุ๊กให้สังเกตปั๊ม PT ที่อยู่ติดถนนใหญ่ ซึ่งเป็นปากซอยทางเข้า เข้าไปในซอยจนสุดซอย แล้วก็เลี้ยวขวา ร้านจะอยู่ติดกับชายหาด

บรรยากาศร้านมีทั้งในส่วนริมชายหาด และส่วนที่อยู่ในร้าน เราจะชอบนั่งในร้าน เพราะถ้านั่งริมชายหาด ผมจะปลิวตลอดเวลาเป็นอุปสรรคต่อการกินของอร่อย อิอิ ถึงร้านจะค่อนข้างบ้านๆ แต่ความอร่อยของอาหารนั้น คุ้มค่ามากกว่าการไปใส่ใจเรื่องอื่น ร้านนี้รับประกันความอร่อยแน่นอน! บริการก็ดีด้วย

เราสั่งปลาสำลีทอดกระเทียม กับยำมะม่วง, กุ้งเผา, ส้มตำปูม้า, ปลาหมึกย่าง และพล่าหอยแครง ขอบอกว่า กุ้งเผา และปลาสำลีทอดกระเทียมอร่อยมากกกกกก กรี๊ดอร่อยสุดๆ จะสั่งปลาอีกตัว เค้าบอกว่า “ครัวปิดแล้ว” ป๊าดดดดดดด เสียดาย คืออยากกินปลาทอดอีกตัวอ่ะ

เค้าเปิดร้านตั้งแต่ 10 โมงเช้า แม่ครัวคงเหนื่อยแล้ว (ตอนนั้นคง 3 ทุ่ม) แต่เราอยากกินนี่ มันอร่อยมาก ชอบที่เค้าผ่ากุ้งให้ด้วย แกะง่ายมากๆ เริ่ดๆ

ร้านอาหารหัวหิน (โกทิ)

เนื้อปูผัดผงกระหรี่

เนื้อปูผัดผงกระหรี่

ตอนแรกเรากะว่าจะไปกินข้าวเย็นกันที่เทศกาลอาหารหัวหิน ถามทางพนักงานโรงแรมซะดิบดี แต่พอไปถึง เรามองเห็นเทศกาลอาหาร เราก็ตัดสินใจว่าเราจะไปกินที่อื่นดีกว่า มันไม่เหมือนที่คิดไว้เลยว่า “เทศกาล” มันน่าจะเป็นร้านเยอะๆ มาเรียงราย ไฟสว่างไสว มันกลับมืดๆ ร้านน้อย คนมากินดูหน้าตาน่ากลัว เหมือนมากินเหล้าซะมากกว่า

เราเลยไปกินกันที่ร้านอาหารหัวหิน หรือที่นิยมเรียกกันว่าร้านโกทิ ร้านเก่าแก่ของหัวหิน ร้านหัวมุม ตรงข้ามตลาดโต้รุ่ง (เบอร์ 032 511 252) ถ้าเป็นหน้าร้อน คงต้องไปยืนเข้าแถวรอกินตั้งแต่หกโมง แต่มาหน้าหนาว ก็ดีแบบนี้ มีที่ว่างเยอะแยะ

เราสั่งห่อหมกทะเล, ไข่เจียวกุ้ง, ไข่ตุ๋น, เนื้อปูผัดผงกระหรี่, ข้าวผัดปู, ยำเนื้อ และทอดมัน

ไข่เจียวกุ้ง

ไข่เจียวกุ้ง

ไข่เจียวกุ้งอร่อยมากมายเลย ยิ่งกินกับข้าวผัดยิ่งอร่อย

มื้อนี้เรารู้สึกว่ามันเลี่ยนๆ นิดๆ คงเพราะเราพยายามหลีกเลี่ยงอาหารทะเล เพื่อที่พรุ่งนี้พวกเราจะไปถล่มร้านป้าสังเวียนกัน!

แฮปปี้เบิร์ดเดย์

อนันดา กับ แอม ฉายนันทน์

หนังใหม่ของพงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง เรื่องแฮปปี้เบิร์ดเดย์ นักแสดงนำเดียวกับหนังเรื่อง Me…Myself คือ อนันดา กับ แอม ฉายนันทน์ เคยคุยกับน้องก้อยว่าไปไหนก็เห็นแต่หนังที่อนันดาเล่น แบบว่าเยอะมากๆๆๆๆๆ แต่เค้าก็เล่นเก่งดีนะ ชอบอนันดา ตอนเล่นหนังเรื่อง Me…Myself และที่สำคัญนางเอก แอม ฉายนันทน์ เล่นเก่งมาก ดูธรรมชาติ

เลยชอบหนังเรื่อง Me…Myself  มาก เป็นหนังไทยที่คิดว่าดีจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเรื่อง และภาพ เพราะฉะนั้นก็เลยอยากดูเรื่องแฮปปี้เบิร์ดเดย์ ผู้กำกับพงษ์พัฒน์คงไม่ทำให้ผิดหวัง 🙂

โตเกียวไม่มีขา

โตเกียวไม่มีขา

อ่านโตเกียวไม่มีขา ของนิ้วกลม แล้วชอบจัง อยากไปญี่ปุ่นอีก ตั้งแต่โดน lay off แล้วอ่านหนังสือมา เริ่มที่ ฟินแลนด์ไม่มีแขน, เสียดาย…คนอินเดียไม่ได้อ่าน, เนปาลประมาณสะดือ จนมาถึง โตเกียวไม่มีขา ทำให้เราชอบใบพัด และก็นิ้วกลม มากๆ ชอบความคิดที่สื่อออกมา ให้คนได้รับรู้

อ่านโตเกียวไม่มีขา แล้วก็อิจฉา ที่เค้าได้สัมผัสโตเกียวในแบบที่เราไม่เคย นิ้วกลมนอนข้างถนน นอนหน้าตึก บางทีการที่เราเป็นผู้หญิง มันก็ทำให้เรามีข้อจำกัด ในเรื่องของความปลอดภัย อยากจะไปไหนทำอะไร ต้องระมัดระวังอันตราย แต่ผู้ชายไม่ต้องคิดมาก

ตอนเป็นแอร์ฯ เราอยู่ญี่ปุ่นมากกว่าอยู่กรุงเทพฯ เสียอีก แต่เราไม่เคยสนุก อิ่มเอม บันเทิง มีความสุขเวลาอยู่ญี่ปุ่นเลย ทั้งๆ ที่เราชอบญี่ปุ่นมากๆ ไม่ว่าจะการ์ตูน ของจุ๊กจิ๊ก การดีไซน์แพ็คเกจต่างๆ นิ้วกลมได้เขียนไว้ในหนังสือ เนปาลประมาณสะดือ (หน้า 335) ว่า …

“จะมีประโยชน์อะไร หากเราได้ขึ้นไปถึงจุดหมาย แต่ไม่มีใครให้โอบกอด”

ถ้าญี่ปุ่นเป็นจุดหมาย มันก็คงไม่มีประโยชน์จริงๆ ถ้าเราไม่ได้ไปกับคนที่เรารัก ญี่ปุ่นก็กลายเป็นที่สำหรับคนเหงาๆ เดินเล่นไปวันๆ ได้

เราอยากไปญี่ปุ่นอีกครั้ง และเราก็อยากไปกับคนที่เรารัก และเค้าก็รักเรา

Powered by WordPress | Theme: Motion by 85ideas.