Lately when I am at work, I like to listen to a song called นี่แหละความเสียใจ by Potato. You can click the audio player above to play this song.
สิ่งใดที่เคยได้เจอกลายเป็นแค่เพียง เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปจำความช้ำที่มีนี่แหละคือความเสียใจ ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร กับการต้องเสียเธอ
