วันจันทร์ที่ผ่านมา จะออกไปกินข้าวกลางวันกับเพื่อนที่ทำงาน ตอนกำลังออกจากซอย 31 ก็โดนชนโดยรถเมล์สุดซ่า รถร่วมบริการสาย 8 เราเบรคเอี๊ยดเลย ทั้งๆ ที่เราออกมาจะเต็มเลนแล้ว รถเมล์มาจากเลนกลางจะเข้ามาจอดป้าย
ชนเราแล้ว ยังไม่ยอมหยุด ทำให้เราต้องขับรถตาม แล้วปาดหน้าให้จอด เราเดินลงจากรถไปหาคนขับ ถามว่า “ชนแล้วทำไมไม่หยุด” คนขับตอบว่า “ไม่ได้ชน” เราก็เลยบอกว่า “ลงมาดูสิ”
เหมือนจะไม่ลง แต่พอดีตำรวจมา แล้วบอกให้เอารถไปจอดตรงอื่นก่อน เราเรียกประกัน MSIG ของเรา และก็บอกให้เพื่อนๆ ไปกินข้าวกันก่อน เพราะคงอีกนาน
ซักพักประกันของเราก็มา เราก็เล่าให้ฟังว่าเป็นไง กว่าประกันของรถเมล์จะมาก็อีกนาน หิวก็หิว ร้อนก็ร้อน
พอประกันคุยกัน ก็คือรถเมล์บอกว่า เราไปชนท้ายเค้า เค้าขับมาดีๆ … กรำ มันเป็นแบบนั้นได้ไง สรุปคือเค้าไม่ยอมรับผิด แต่เราไม่ได้คุยกับคนขับรถเมล์หรอก เรากลัวเราโมโห เราคุยกับประกันเราอย่างเดียว ให้เค้าเป็นตัวแทนเรา
ก็จะไปโรงพัก เพราะเราก็บอกเราไม่ได้ผิด ถึงแม้ว่าประกันทางรถเมล์จะบอกว่าเราเป็นทางโท มาจากซอย เราก็บอกว่าเราออกมาเยอะแล้ว เพราะรถว่าง แต่รถเมล์อ่ะ มาจากไหนไม่รู้ซิ่งมา แล้วมาปาดหน้า
แล้วประกันของเราก็เหลือบไปเห็นว่า รอยรถเราอ่ะมีสีฟ้าของรถเมล์ด้วย แต่จุดที่คนขับชี้ว่าไปชนท้ายเค้าอ่ะ มันไม่มีสีฟ้าเลย ก็เลยจับโกหกได้ เค้าถึงได้ยอมรับผิด (โอ๊ย เสียเวลานะคะเนี่ย)
ต้องขอบคุณประกันของเรา ที่ช่วยดูทุกเรื่องให้ (ประกันเราคือคนซ้าย ตรงกลางก็ท่านรถเมล์สุดซ่า คนขวาก็ประกันของรถเมล์)
อันตรายจัง
น่ากลัวนะ
วันหลังต้องรอบคอบกว่านี้แล้ว เพราะ อีพวกรถเมล์นรกพวกนี้
มันไม่สนหรอก มันถือว่ามันรถใหญ่
อีพวกนี้ต้องไปสั่งสอนซะให้เข็ด
เดชะบุญไม่เป็นออะไรก็ดีแล้วน๊ะ
“บุญรักษา” นะจ๊ะเฮีย
เป็นห่วงจิงๆเล้ยย
ไม่รู้จะบรรยายยังไง
ไม่คุยก่ะคนขับด้วยอ่ะ ไม่น่าเชื่อ
ใจเย็นลงแล้วนะตัวเล็ก อิอิ
Love the visual display of the event.
Hope the accident didn’t upset you too much. Living in Bangkok is just like that. Tam-jai ka nong.
รถเมล์สาย 8 ติดอันดับสายนรกต้น ๆ ของกรุงเทพเลยค่ะ
ต้องระวัง -_-“”