Happy Birthday
เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง Happy Birthday ที่ Paragon รอบ 21.00 น. ตอนแรกเลือกซื้อที่นั่งแถว A แต่ว่านั่งๆ อยู่ก็มี cockroach ตัวเล็กเดินอยู่บนที่นั่ง น้องก้อยก็กรี๊ดออกมา เลยขนย้ายข้าวของหนีไปนั่งแถว B กัน
หนังเรื่องนี้ภาพสวยมาก ตอนเริ่มเรื่องแรกๆ ก็จะเห็นถึงความรักที่เค้ามีให้กัน แต่พอถึงฉากรถมินิบัส ชนรถของนางเอกเท่านั้น เราก็น้ำตาไหลทันที และก็ไม่ได้หยุดไหลเลยจนหนังจบ น้องก้อยก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นตลอดเรื่อง ออกมาจากโรงหนังหน้าเยินกันทั้งคู่
อนันดา เล่นเก่งมาก เล่นแบบถึงบท ส่วนนางเอกเรื่องนี้ 60% คือนอนไม่ได้สติอย่างเดียว คุณพงษ์พัฒน์เป็นผู้กำกับที่ดำเนินเรื่องเก่ง ไม่น่าเบื่อ ไม่ยืดยาว เวิ่นเว้อ แต่หนังจะสมบูรณ์กว่านี้มากๆ ถ้าคุณพงษ์พัฒน์เปลี่ยนคนที่เล่นเป็นพ่อแม่นางเอก เป็นนักแสดงที่มีคุณภาพกว่านี้ ที่เล่นเก่งกว่านี้ เช่น คุณสุเชาว์ หรือดารารุ่นเก๋าๆ คนอื่น เพราะอนันดาเล่นส่งมาให้ซะดิบดี แต่พอตัดภาพมาที่พ่อแม่นางเอก เอ่อ… ทำไมแข็งแบบนี้ หมดกันเลย
มันดูไม่สื่อว่าพ่อแม่นางเอก ก็ต้องทำใจลำบาก ที่ต้องเห็นลูกเค้าในสภาพแบบนี้ ว่าเค้าตัองตัดสินใจให้เอาสายออกซิเจนออก มันน่าจะมี detail ในตัวละครมากกว่านี้ว่าทำไมเค้าถึงไม่ได้มาดูแลลูกเลย ทำไมถึงตัดสินใจแบบนี้ บลาบลา
นอกนั้นหนังก็ดูดีหมด ดูแล้วต้องรีบมากอดแฟน ดีใจที่เรายังมีแฟนให้ดูแล
ปล. เราว่าเพลง “ถ้ายังรัก” ของ Crescendo เหมาะจะเป็น Soundtrack หนังเรื่องนี้นะ
ร้องไห้กันเปนบ้า
คนอื่นเค้าดูไม่ร้องกันเลยยย -*-
เค้าดีพอจะเป็นแฟนตัวเองมั้ยคะ ? ^^