Straight Forward

Injured Feet

ในทุกวันจะไม่อยากให้ถึงตอน 4 โมง – 6 โมง เพราะเป็นเวลาทำแผล มันเจ็บมากๆๆๆ วันนี้เดินไปห้องฉุกเฉินทำแผล พยาบาลแซวว่า วันนี้คงไม่ร้องแล้วเนอะ หึๆๆๆ คิดในใจว่า “ไม่มีทาง ขนาดอยู่เฉยๆ ยังปวดเป็นบางขณะ ถ้าเจอสำลีทาๆ ขูดๆ ล้างแผล มันจะขนาดไหน”

และแล้ววันนี้ก็ร้องเป็นปกติว่า “โอ๊ยยยยย เจ็บบบบบบ” แผลยังเป็นเนื้อแดงๆ อยู่เลย พระเจ้ามันเจ็บมาก เวลามีอะไรไปโดย ถ้าเพียงขนนกตกใส่ ก็คงเจ็บ ฮือๆๆ

วันนี้ดูหนังเรื่อง Sweet Home Alabama ที่ Reese Witherspoon เล่น ทำเราน้ำตาร่วงตอนที่ Reese พูดกับหลุมศพหมาว่า หมาตัวนี้คอยอยู่เคีียงข้างเธอเสมอ แต่เธอเสียอีกที่ไม่เคยอยู่เคียงข้างมันเลย เธอหวังว่าเธอจะกลับมาทันรู้ว่ามันป่วย แล้ว Reese ก็พูดขึ้นเองว่า ไม่หรอก… ถึงชั้นรู้ว่าแกป่วย ชั้นก็อาจจะ…. เพราะตอนนั้นชั้นเห็นแก่ตัวมาก

หมาเนี่ยรักเจ้้าของโดยไม่มีเงื่อนไขจริงๆ เราแค่เล่นกับมัน คุยกับมัน แค่นี้มันก็ดีใจมากๆ แล้ว มันไม่ต้องการสิ่งอื่นเลย มันแค่ต้องการความรักเท่านั้นเอง ว่าแล้วเราก็เดินออกไปหามูส ที่เฝ้ารอพี่นุ๊ก และพี่โอ๋ด้วยใจจริง มันนั่งรอ นั่งเหม่อ น่าสงสารมาก เมื่อคืนก็ลงมาหามัน มันก็มองออกไปนอกประตู เราก็ทักว่า “มูสทำไรอ่ะ” มันหันมา วิ่งมาหา มีน้ำตา เต็มลูกกะตาเลย น่าสงสารจัง จับมากอดแน่นๆ บอกว่าเดี๋ยวพี่นุ๊ก พี่โอ๋ก็มาแล้ว

ตื่นเช้ามา หน้าตายังเต็มไปด้วยคราบน้ำตา เราก็ไม่รู้ว่าหมาร้องไห้เป็นไหม แต่สิ่งที่เราเห็นก็เป็นน้ำคลอเบ้าตาหมามูส

วันนี้ก็นั่งรอพี่นุ๊ก มันเห็นพ่อแม่ออกไปข้างนอก ก็เห่า กลัวอยู่คนเดียว พอเราออกไปหา บอกว่า “มูส พี่พาไปเดินเล่นไม่ได้นะ เจ็บขา มูสรอพ่อหน่อยน๊า เป็นเด็กดีน๊า” มันก็กลับไปนอนรอต่อ

เนี่ย ห้าทุ่มครึ่งแล้ว พี่นุ๊กพี่โอ๋ยังไม่มาเลย มันเห่าเรียกอีกแล้ว เมื่อไหร่พี่นุ๊กพี่โอ๋จะมาเนี่ย

แผล

วันนี้ไม่ได้เดินทางไปทำงานที่ออฟฟิศ แต่ว่าทำงานอยู่กับบ้านแทน เมื่อคืนก็ปวดแผลตลอดเลย นอนไม่หลับ เลยเอา DVD สารคดีของ Reader Digest มาเปิด หลับไปเลย ตื่นมาก็มาทำงานส่ง เท้ากับมือ ก็จะปวดตุบๆ

ตอนเย็นก็ไปโรงพยาบาลไปตามนัดทำแผล นัดอีกตั้งห้าครั้งแน่ะ กรี๊ดดดดด เจอคุณพยาบาลคนเดิม แกะแผลออกดู แผลยังไม่แห้งเลย เราก็ถามว่าเมื่อไหร่มันจะดีอ่าคะ คุณพยาบาลตอบว่า “อีกอาทิตย์นึงค่ะ เพราะว่าเนื้อหลุดออกมาด้วย” แงๆๆๆๆๆ

ทำแผลเจ็บมาก ร้องออกมาแบบไม่อายชาวบ้านอีกครั้งว่า “โอ๊ยยยยยยย เจ็บ” ฮือๆๆๆๆๆๆ

ขับรถไม่ได้แน่นอนเลย ไม่รู้จะเหยียบคันเร่ง เหยียบเบรคอย่างไร

Injured Foot

อยู่บ้านคนเดียว ต้องมาทำงานของที่ออฟฟิศ พ่อแม่ไปข้างนอก เราก็ต้องดูแลเจ้าหมามูส ตอนบ่ายพามันไปเดินเล่น แล้วมันก็วิ่งเร็วมาก เราก็วิ่งตาม แล้วอยู่ดีๆ มันก็วกกลับ มาพันขาเรา เท่านั้นเอง เราก็ล้มเลย เท้าพลิก หงายหลัง เอามือรับได้มือเดียว เพราะอีกมือก็จับเชือกจูงมูสไว้

เลือดนองรองเท้าแตะเลย มูสก็ร้อง มันตกใจ เราก็ต้องเดินลากขา มาในบ้าน ไม่รู้จะทำไงดี ทำแผลไม่เป็น คุยกับน้องก้อยทาง MSN น้องก้อยก็โวยวายให้ไปล้างแผลกับไปโรงพยาบาล เราก็แบบ เจ็บอ่ะ ไม่กล้าทำ โทรไปหาแม่ แม่บอกจะรีบกลับ เราบอกไม่เป็นไร แม่ไม่ต้องรีบกลับหรอก

ซักพักมูสก็เห่าเรียก มานั่งเฝ้าหน้าประตู เลยออกไปหา ไปบอกว่าไม่เป็นไรหรอก มันก็ทำหน้าสำนึกผิด (คิดไปเองหรือเปล่า ฮ่าๆ)

จนตอนเย็นพ่อแม่กลับมา ก็พาเราไปโรงพยาบาล ลงจากรถเค้าจะเอาให้นั่งรถเข็น เราบอกไม่เป็นไร เดินเอง (หยิ่ง อิอิ) พยาบาลทำแผลโหดมาก เช็ดๆ ตัดเนื้อที่ฉีกออกมา แล้วก็เช็ดๆ เราร้องลั่นห้องฉุกเฉินเลย “โอ๊ยยยยยยยยยย เจ็บบบบบบบบ”

คุณหมอให้ใบรับรองแพทย์ หยุด 1 วัน ในวันพรุ่งนี้ แต่เราก็หยุดทำงาน และพักผ่อนไม่ได้หรอก เพรางานเร๊งเร่ง ฮือๆ